Όταν δέχεσαι 107 πόντους σε 40 λεπτά, αξίζεις μόνο μετάλλιο ανεπάρκειας

Απογοήτευση. Αυτή είναι η λέξη που μπορεί να περιγράψει αυτή τη στιγμή τα συναισθήματα και τις σκέψεις όλων μας μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής.

Η ντροπιαστική εμφάνιση που συνοδεύτηκε από τον αποκλεισμό με δράστες τους Γερμανούς έχει συγκεκριμένες αιτίες και δεν οφείλεται στην κακή μας τύχη, αλλά στην ανεπάρκεια προσώπων, που στον κρίσιμο αγώνα για την είσοδο στην 4άδα απέδειξαν ότι έχουν ταβάνι σαφώς χαμηλότερο από αυτό που πίστευαν (ή πιστεύαμε) οι περισσότεροι.

Με εξαίρεση τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, όλοι οι υπόλοιποι έγινε εμφανές πως απέναντι σε μέτριους παίκτες επιπέδου NBA, όπως ο Ντένις Σρέντερ, ή παίκτες επιπέδου Ευρωλίγκα, όπως ο Μάοντο Λο, δεν μπορούν να ανταποκριθούν.

Μιλώντας με ονόματα και αριθμούς

Στη θέση “5” οι περισσότεροι εκτιμούσαν πριν ξεκινήσει η διοργάνωση ότι δεν έχουμε εναλλακτικές λύσεις, ωστόσο η εικόνα του προημιτελικού έδειξε ότι δεν διαθέτουμε ούτε αξιόπιστη λύση βασικού. Ο Γιώργος Παπαγιάννης στα 16,5 λεπτά που αγωνίστηκε δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τον Ντάνιελ Τάις που είχε στήσει πάρτι κάτω από τα δύο καλάθια, ενώ τελείωσε το παιχνίδι με τα… μισά ριμπάουντ απ’ όσα πήρε ο Ντόρσεϊ και ο Λαρεντζάκης. Ύψος 2,20μ., μόλις δύο ριμπάουντ.

Την ίδια ώρα, ο Κώστας Σλούκας που βγάζει το ψωμί του εδώ και 1,5 δεκαετία στα ευρωπαϊκά παρκέ με την ικανότητά του στο σκοράρισμα, είχε 1/6 σουτ, ενώ ο Παπαπέτρου καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης -πλην ίσως του αγώνα με την Τσεχία- ήταν σκιά του εαυτού του και ξεκάθαρα εκτός κλίματος.

Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ μετά τα πρώτα ματς των ομίλων που δεν έκριναν απολύτως τίποτα, δεν βοήθησε σε κανένα σημείο. Αντίθετα, ακόμη και όταν ήταν προφανές πως το ματς δεν του βγαίνει, συνέχισε να παίρνει προσπάθειες τραβηγμένες από τα μαλλιά. 1/4 τρίποντα κόντρα στους Ουκρανούς, 1/4 απέναντι στους Εσθονούς, 1/5 την Κυριακή με τους Τσέχους, και 2/7 σήμερα. Συνολικά 5/20 σε τέσσερα παιχνίδια από τον -θεωρητικά- καλύτερο σουτέρ της ομάδας.

Έτσι μας “καθάρισαν” οι Γερμανοί

Η Γερμανία από το 1ο μέχρι το 40ό λεπτό επέβαλε το ρυθμό της. Ακόμη και στο πρώτο ημίχρονο, το οποίο έκλεισε στο +4 και ήταν “το καλό” της Εθνικής, η ομάδα του Γκόρντον Χέρμπερτ έπαιξε το μπάσκετ που παίζει σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά.

Οι Γερμανοί “σημάδεψαν” τον Σλούκα, τον οποίο εξέθεταν ασταμάτητα στο ένας εναντίον ενός, εκμεταλλεύτηκαν το σουτ του Ομπστ που έβγαινε από τα σκριν, αλλά και τα pick and roll του Βάγκνερ, με την ελληνική ομάδα να μην μπορεί να τον αντιμετωπίσει στις αλλαγές.

Στην άμυνα μπορεί να ήταν προφανές πως δεν διέθεταν τον παίκτη που θα σταματούσε τον Αντετοκούνμπο -αυτό άλλωστε δεν μπορούν να το κάνουν ανώτερες και πιο αθλητικές ομάδες επιπέδου NBA-, ωστόσο με συνεχή πίεση στην μπάλα από Σρέντερ και Λο, αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τα όποια όπλα διέθετε η ομάδα μας πλην του “Greek Freak”.

Ο Γιάννης θα νικήσει μόνο με… συνταγή Μπακς

Δυστυχώς ή ευτυχώς, το σύγχρονο μπάσκετ σημαίνει μακρινό σουτ. Προφανώς και η ομάδα έπρεπε να χτιστεί γύρω από το μεγάλο της αστέρι, το οποίο δεν διαθέτει τέτοια χαρακτηριστικά, ωστόσο είναι σχεδόν αδύνατο να πετύχεις χωρίς να έχεις υψηλά ποσοστά στο τρίποντο από τους υπόλοιπους παίκτες.

Οι Μιλγουόκι Μπακς αυτό το κατάλαβαν νωρίς. Γι’ αυτό και έχουν αποκτήσει αποκλειστικά παίκτες που μπορούν να συνυπάρξουν στο παρκέ με τον “Greek Freak”. Γι’ αυτό έχουν τον Τζρου Χόλιντεϊ, γι’ αυτό έχουν τον Κρις Μίντλετον, γι’ αυτό έχουν τον Γκρέισον Άλεν, τον Πατ Κόνατον, τον Μπόμπι Πόρτις και τον Μπρουκ Λόπεζ. Όλοι τους σταθερά πάνω από το 35% στα τρίποντα, ορισμένοι και πάνω από 40%.

Δυστυχώς, όσο η ελληνική ομάδα είναι χτισμένη πάνω στον Αντετοκούνμπο και ταυτοχρόνως δεν διαθέτει στο ρόστερ της παίκτες που μπορούν να απειλήσουν με συνέπεια από μακρινή απόσταση, τα 13 χρόνια χωρίς μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση θα συνεχίσουν κάθε καλοκαίρι να αυξάνονται.







Περισσότερα
Total
0
Share