Ένα από τα πιο συνηθισμένα “ποιήματα” που διαβάζουμε και ακούμε από Έλληνες οπαδούς σε ραδιόφωνα, social media ή κατ’ ιδίαν συζητήσεις είναι πως δεν παρακολουθούν NBA γιατί -όπως λένε- “δεν υπάρχουν άμυνες”.
Πρόκειται για έναν από τους μύθους που κυκλοφορούν εδώ και αρκετά χρόνια, ακόμη και αν την τελευταία 10ετία η αναλογία Αμερικανών/ξένων και ως εκ τούτου και το στυλ μπάσκετ που παίζεται στο NBA έχει αλλάξει κατά πολύ.
Η αλήθεια είναι πως στην regular season του NBA, οι παίκτες δεν… σκίζονται στην άμυνα, γιατί με 30 ομάδες στη λίγκα, είναι αρκετές εκείνες που δεν “καίγονται” για νίκες είτε γιατί κάνουν tanking, είτε γιατί έχουν εξασφαλίσει ήδη την παρουσία τους στα πλέι-οφ, είτε γιατί δεν έχουν ελπίδες συμμετοχής στην postseason.
Το ίδιο, όμως, ισχύει σε μεγάλο βαθμό και στην Euroleague. Όπως σε ένα παιχνίδι Μπακς-Μάτζικ προς το τέλος της χρονιάς και χωρίς ουσιαστικά κίνητρα δεν πρόκειται κανείς παίκτης να αφοσιωθεί στην άμυνα, έτσι και σε ένα ματς Μπαρτσελόνα-Χίμκι με τους Καταλανούς σίγουρα στην 8άδα και τους Ρώσους αποκλεισμένους, θα συμβεί κάτι ανάλογο.
Η μεγαλύτερη απόδειξη πως οι άμυνες στο NBA δεν είναι πιο χαλαρές ή πιο αδύναμες, είναι πως πάρα πολλοί Ευρωπαίοι υψηλού επιπέδου με διαπιστωμένες ικανότητες στο επιθετικό κομμάτι, δεν κατάφεραν στο NBA να… κάνουν πλάκα, όπως περίμεναν πολλοί. Αντιθέτως, οι περισσότεροι έφυγαν ως αποτυχημένοι.
Ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο κορυφαίος δημιουργός των τελευταίων ετών στην Ευρώπη πήγε στους Κλίπερς και δεν έκανε τη διαφορά. Ο Νάντο Ντε Κολό, ένας από τους καλύτερους παίκτες της Euroleague δεν στέριωσε στο NBA. Ο Λουίτζι Ντατόμε, από τα καλύτερα stretch-4 της τελευταίας 10ετίας, επέστρεψε γρήγορα στη Γηραιά Ήπειρο.
Ακόμη και παίκτες-θρύλοι του ευρωπαϊκού μπάσκετ από την προηγούμενη “φουρνιά”, όπως ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ή και ο -κατά πολλούς- κορυφαίος επιθετικός της τελευταίας 15ετίας στην Ευρώπη, Βασίλης Σπανούλης, απέτυχαν στο NBA με τις δήθεν “χαλαρές άμυνες”.
Στη μοναδική του σεζόν στο NBA, ο τρεις φορές πρωταθλητής της Euroleague, μια φορά MVP της διοργάνωσης, οκτώ φορές μέλος της καλύτερης ομάδας της χρονιάς, τρεις φορές MVP του Final-4 και κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Euroleague, είχε ποσοστό ευστοχίας 31,9% στα σουτ εντός παιδιάς και 17,2% στο τρίποντο με τη φανέλα των Χιούστον Ρόκετς.
Όσοι υποστηρίζουν ότι “στο NBA δεν υπάρχουν άμυνες”, μπορούν να μας πουν αν παίκτες όπως ο Ρούντι Γκομπέρ, ο Ντρέιμοντ Γκριν, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Άντονι Ντέιβις, ο Μάιλς Τέρνερ, ο Μπεν Σίμονς, ο Καουάι Λέοναρντ, ο Μάρκους Σμαρτ, ο Μπαμ Αντεμπάγιο, ο Τζοέλ Εμπίιντ, ο Πάτρικ Μπέβερλι ή ο Τζρου Χόλιντεϊ συμμετείχαν του χρόνου στην Euroleague θα γίνονταν ισχυρότερες ή όχι οι άμυνες των ευρωπαϊκών ομάδων;
