Για την απόφασή του να αποχωρήσει από την Παρτιζάν και τα όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες στην ομάδα του Βελιγραδίου, μίλησε το βράδυ της Τρίτης ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Ο Σέρβος τεχνικός υποστήριξε πως υπεύθυνος για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι ο πρόεδρος, Όστογια Μιγιάιλοβιτς, ενώ αποκάλυψε ότι ο ίδιος δεν επιθυμούσε να ολοκληρωθεί η μεταγραφή του Ντίλαν Οστεκόφσκι.
Αναλυτικά τα όσα είπε:
“Αποφάσισα να κάνω ένα βήμα που ήταν εξαιρετικά δύσκολο για μένα. Ανέλαβα την ευθύνη για οτιδήποτε κακό συνέβη αυτή τη σεζόν και φυσικά έμεινα σε αυτή την απόφαση. Έλαβα αμέτρητα μηνύματα και ο λόγος που απευθύνομαι σε εσάς είναι επειδή το ζητήσατε, για να ξεκαθαρίσουμε τα πάντα. Η απόφαση ήταν πραγματικά δύσκολη και για όσα συνέβησαν μετά από αυτή, δεν μπορούσα να επηρεάσω τίποτα. Είναι πολύ δύσκολο για μένα να θυμάμαι όλα όσα περάσαμε μαζί με την Παρτιζάν. Γράψαμε μια ιστορία που δύσκολα θα επαναληφθεί, αλλά αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από εσάς, τους φιλάθλους της Παρτιζάν, που δημιουργήσατε μια ατμόσφαιρα που αναγνωρίζεται σε όλο τον κόσμο. Είστε η μεγαλύτερη δύναμη της Παρτιζάν. Ακόμα και στην οικογένεια, όταν συμβαίνει κάτι, το καλύτερο είναι να μένει μέσα στην οικογένεια”.
Για τη μέρα της παραίτησης: “Την Τετάρτη, όταν έδωσα την ανακοίνωση, και όλα όσα έγραψα εκεί – τα υποστηρίζω. Το βράδυ της Τρίτης, μετά από έναν πολύ δύσκολο αγώνα για μένα, είπα στο προπονητικό τιμ ότι παίρνω μια απόφαση για την οποία ήμουν σίγουρος πως ήταν σωστή για τον σύλλογο και την ομάδα. Το επόμενο πρωί ανακοίνωσα την απόφαση στον πρόεδρο. Κατάλαβε τους λόγους. Η συζήτηση ήταν πολύ σωστή. Μου είπε ότι με είδε στον αγώνα και κατάλαβε ότι ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω. Συμφωνήσαμε ότι εγώ θα απευθυνθώ στο κοινό, όχι ο σύλλογος.
Αλλά οι πληροφορίες κυκλοφορούν και είναι δύσκολο να τις ελέγξεις. Όταν το συνειδητοποίησα, απευθύνθηκα δημόσια την ίδια μέρα. Κάλεσα τον εκπρόσωπο Τύπου, εκείνος κάλεσε τον πρόεδρο για να αποφασίσουμε αν αυτό θα ήταν όλο. Το μόνο που ζήτησε ο πρόεδρος ήταν να προσθέσω στη δήλωση ότι η παραίτηση είναι «αμετάκλητη», ώστε να μπορέσει ευκολότερα να σταθεί μπροστά στους φιλάθλους. Συμφώνησα, γιατί ήξερα ότι είναι μια απόφαση πίσω από την οποία στέκομαι”.
Για όσα ακολούθησαν: “Μετά άρχισαν να συμβαίνουν όλα όσα συνέβησαν. Γύρισα από την Αθήνα και οι παίκτες είχαν κάποιες ημέρες άδεια. Έδωσα στη διοίκηση την ευκαιρία να κάνει αυτό που θεωρούσα καλύτερο. Ειδικά επειδή η ομάδα είχε τρεις εντός έδρας αγώνες, κάτι πολύ πιο εύκολο. Δεν μπορούσα να συνεχίσω, δεν είχα άλλη δύναμη μέσα μου. Έδωσα ό,τι μπορούσα και μην μου κρατήσετε κακία. Η απόφαση ήταν πολύ στρεσογόνα, ίσως οι πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου ήταν όταν με υποδεχτήκατε, όταν με υποδέχτηκε η μικρή μου κόρη στην Αρένα. Τα συναισθήματα που ένιωσα τότε δεν τα είχα νιώσει ποτέ. Ο φίλος μου με πήγε στο σπίτι, ξάπλωσα στο κρεβάτι και για μία ώρα κοιτούσα το ταβάνι… Δεν μπορούσα. Δεν ήθελα όλα αυτά να συμβούν, αλλά οι φίλαθλοι αποφάσισαν να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι”.
Για την αλλαγή στάσης της διοίκησης: “Έλαβα μήνυμα από τον πρόεδρο ότι έγινε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και ότι η παραίτησή μου δεν έγινε δεκτή. Μου ζήτησε να πάω στο σύλλογο. Φυσικά πήγα, γιατί είναι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα και που βοήθησαν να φτάσει η Παρτιζάν εδώ που είναι. Στη συνάντηση είπαν ότι είναι όλοι σύμφωνοι πως δεν θέλουν να παραιτηθώ. Το επανέλαβαν όλοι.
Στην ομιλία μου είπα ότι εμμένω στην απόφασή μου. Αλλά ρώτησα τον πρόεδρο τι είχε αλλάξει από τη στιγμή που δημοσίευσε την αποδοχή της παραίτησης μέχρι τώρα. Τι άλλαξε μέσα σε 24 ώρες;”.
Για το τι άλλαξε: “Αυτό που άλλαξε ήταν η αντίδραση των φιλάθλων. Παρ’ όλα αυτά, ήμουν αποφασισμένος – αυτό ήταν. Δεν μπορούσα άλλο. Είναι μια απόφαση για την οποία σκέφτηκα καλά και πίσω από την οποία στέκομαι. Ζητώ από τους οπαδούς ενότητα, να στηρίζουν την ομάδα και όλους στο σύλλογο σε κάθε επόμενο αγώνα. Η κατάσταση αυτή δεν είναι φυσιολογική και δεν είναι καλή για την Παρτιζάν. Για αυτή την κατάσταση ευθύνεται ο πρόεδρος του συλλόγου, ο Όστογια Μιγιάιλοβιτς – και του το είπα. Τι θα κάνει, δεν ξέρω. Με πήραν άνθρωποι από τη συνέλευση και μου είπαν ότι παραιτήθηκαν. Αυτό επίσης δεν ήταν καλό. Δεν θέλουμε να φτάσουμε σε καταστάσεις που θα μας τιμωρήσει η EuroLeague. Επαναφέραμε την Παρτιζάν στην EuroLeague, αυτό δεν μπορεί κανείς να το μας το πάρει. Ήταν το όνειρό μου”.
Για το καλοκαίρι και τα μεταγραφικά: “Αυτό το λέω για πρώτη φορά, αλλά το λέω για εσάς. Κάποια πράγματα δεν ήταν φυσιολογικά στη λειτουργία του συλλόγου. Ο αθλητικός διευθυντής, ο Ζόραν Σάβιτς, δεν είχε καν συμβόλαιο ενώ γινόταν η μεταγραφική περίοδος. Εμείς συζητούσαμε καθημερινά.
Και έμεινα έκπληκτος όταν έμαθα ότι ο Μπράντον Ντέιβις φεύγει από την ομάδα, και ότι ο Οσετκόφσκι θα υπογράψει, παρότι είχα πει στον πρόεδρο ότι δεν ήταν ο κατάλληλος παίκτης για εμάς εκείνη τη στιγμή. Μου είπε ότι τον έχουμε ήδη υπογράψει. Ο Οσετκόφσκι δεν ήταν δική μου επιλογή. Παρόλα αυτά, ήταν ένα παιδί που δούλευε σκληρά και φερόταν σαν πραγματικός επαγγελματίας, αλλά δεν ήταν δική μου απόφαση”.
Για την περιοδεία στην Αυστραλία: “Στήριξα την ιδέα του συλλόγου, αλλά εκεί τραυματίστηκαν οι παίκτες. Παίζαμε με έναν μόνο ψηλό. Εκεί είπα – στο παρκέ – ότι ο Ζόραν δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς συμβόλαιο. Ρώτησα αν καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα της κατάστασης, ότι ο τρόπος λειτουργίας δεν ήταν φυσιολογικός.
Ήθελα να αποκτήσουμε 5άρι πριν αρχίσει η σεζόν. Ζήτησα να μείνει ο Αϊζέια Μάικ, αλλά δεν τα καταφέραμε. Τελικά ήρθε ο Μπρούνο, αλλά για να έρθει, έπρεπε να αποδεσμεύσουμε τον Φρανκ Νιλικίνα, έναν πλέι μέικερ. Δύσκολη απόφαση, αλλά ήταν ανάγκη να φέρουμε ψηλό.
Και μετά τραυματίστηκαν οι Σέικ και Κάρλικ – δύο εξαιρετικοί παίκτες και άνθρωποι. Αυτή ήταν μια απίστευτα δύσκολη κατάσταση για μένα ως προπονητή. Ψάχναμε λύσεις”.
Και συνέχισε: “Επιστρέφω στην αρχή της EuroLeague, όταν στην πρώτη αγωνιστική παίζαμε εκτός έδρας στο Ντουμπάι, έχοντας κατά νου ότι επιστρέφαμε αμέσως για τον αγώνα με τη Μιλάνο. Ζήτησα τσάρτερ και πήρα απάντηση ότι ο σύλλογος δεν έχει χρήματα, και επιστρέφω σε αυτήν την ιστορία περί μεγάλου μπάτζετ. Δεν είναι και πολύ λογικό. Τότε ζήτησα από τον σύλλογο να οργανώσει τσάρτερ στο οποίο να ταξιδέψουν και οι οπαδοί, ώστε να εξισορροπηθεί οικονομικά η κατάσταση, αλλά δεν τα κατάφεραν. Έπειτα ζήτησα business class για τους παίκτες, μου είπαν ότι δεν υπάρχει business class, και όταν μπήκαμε στο αεροπλάνο υπήρχε business class. Γι’ αυτό μίλησα γι’ αυτό στη συνέντευξη Τύπου, και αργότερα ο πρόεδρος του συλλόγου μού απάντησε με ένα σαρκαστικό “ευχαριστώ για τη στήριξη”. Ειλικρινά εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τι συμβαίνει ούτε για το πώς αντέδρασαν οι οπαδοί απέναντι στον πρόεδρο του συλλόγου. Αμέσως στον επόμενο αγώνα κάλεσα τους παίκτες σε ενότητα. Πιστεύω ότι κανείς δεν πρέπει να προσβάλλεται.
Κάλεσα τον πρόεδρο του συλλόγου μετά από αυτό το μήνυμα που έλαβα και δεν μου απάντησε ποτέ. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα δεν έχουμε καμία σχέση. Είχαμε συναντήσεις, μία από αυτές ήταν μετά τον αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε, με το προπονητικό staff, για να ρωτήσει γιατί η ομάδα δείχνει την εικόνα που δείχνει. Του είπα να καλέσει έναν-έναν τους παίκτες για να ακούσει τη γνώμη τους. Εγώ δεν επιτίθεμαι στους παίκτες μου, τους λέω τα πάντα κατάματα και άμεσα, όπως πάντα. Αυτό δεν ισχύει μόνο για αυτήν τη γενιά, αλλά για όλες. Πολλοί με κάλεσαν για να μου δώσουν στήριξη σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Δεν λειτουργήσαμε ως “ένα” μέσα στον σύλλογο, είχαμε κι άλλες διαφωνίες στο παρελθόν, όπως είχε πει κάποτε και ο ίδιος.
Όταν υπήρχαν επιθέσεις τόσο προς εκείνον, όσο και προς εμένα, του είπα ότι ο σύλλογος πρέπει να αντιδράσει και ότι πρέπει να έχει κάποιον που θα ασχολείται με όλα αυτά – με ψέματα, με συκοφαντίες, με κουτσομπολιά – ώστε να μπει ένα τέλος. Δεν πήρα καμία στήριξη σε αυτό, και έγινε ένα πολύ μεγάλο λάθος. Περνούσα πάνω από πολλά πράγματα, γιατί η δουλειά μου είναι το γήπεδο. Αλλά στην Παρτιζάν είχα το βάρος να ασχολούμαι και με πολλά πράγματα που δεν είχαν σχέση με το γήπεδο. Αν είχα αυτές τις συνθήκες σε άλλους συλλόγους, θα είχα φύγει πολύ νωρίτερα, αλλά εδώ δεν μπορούσα να φύγω λόγω Παρτιζάν — γιατί είναι η μεγαλύτερη αγάπη μου. Σας ευχαριστώ που το έζησα αυτό. Όλα αυτά μου αφαιρούσαν ενέργεια, και μου αφαιρούσαν αυτό που χρειαζόταν για να δουλέψω με τους παίκτες. Γι’ αυτό μιλάω τώρα, για να τελειώσουν όλες αυτές οι ιστορίες”.
Στο τέλος, πρόσθεσε: “Αυτός ο σύλλογος θα ζήσει χωρίς τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και χωρίς όλους τους υπόλοιπους άσους, σπουδαίους ανθρώπους. Είχα την τύχη να βρεθώ με τη γενιά του 1992 και αυτοί με έφτιαξαν. Τους ευχαριστώ. Είναι η γενιά που άφησε το μεγαλύτερο σημάδι, αλλά και πολλές άλλες γενιές άφησαν σπουδαίο αποτύπωμα”.
