Το… καταπράσινο παρελθόν του Νικ Καλάθη είναι λογικό να έχει δημιουργήσει επιπλέον ενδιαφέρον μετά την είδηση πως ο Ολυμπιακός τον έχει στα “ραντάρ” του, ωστόσο πέρα από το επικοινωνιακό της υπόθεσης, το σημαντικό για τους “ερυθρόλευκους” είναι να μην προβούν στην προσθήκη ενός ακόμη περιφερειακού που θα αυξήσει κατά μία τις επιλογές, αλλά δεν θα μπορεί να δώσει αυτό που λείπει στην ομάδα του Πειραιά.
Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του βετεράνου πλέι μέικερ δεν χρειάζεται να τα αναλύσουμε ιδιαίτερα, γιατί ως Έλληνες τα γνωρίζουμε καλά. Έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ακόμη και σε αυτή την ηλικία σε top επίπεδο στο δημιουργικό κομμάτι, ενώ υπήρξε στο παρελθόν ένας από τους καλύτερους αμυντικούς γκαρντ στην EuroLeague.
Προφανώς δεν μπορεί στα 36 του να παίξει την άμυνα που έπαιζε στα 28, ωστόσο δεν πρόκειται να εκθέσει την ομάδα του. Επιθετικά, υπάρχει το δεδομένο πρόβλημα στο μακρινό σουτ, καθώς μετά από ένα αξιοπρεπέστατο 35,7% πρόπερσι στην Φενέρμπαχτσε, έπεσε στο 20,7% την περσινή περίοδο στη Μονακό.
Θεωρητικά, ένας παίκτης με τα στοιχεία του Καλάθη, που μπορεί να έρθει από τον πάγκο, να “συμμαζέψει” την ομάδα, να τρέξει ορισμένα plays και να βοηθήσει στην άμυνα απέναντι σε ικανούς εκτελεστικά γκαρντ, είναι πάντα χρήσιμος – ειδικά στο μπάσκετ του Μπαρτζώκα. Όταν μάλιστα μιλάμε και για Έλληνα, για την Stoiximan GBL, και ειδικά τους τελικούς που ενδιαφέρουν πρωτίστως τους δύο “αιώνιους”, είναι μια επιπλέον λύση.
Το ζήτημα εν προκειμένω είναι πως ο Ολυμπιακός έχει ήδη τον… Καλάθη του. Και αυτός είναι ο Τόμας Γουόκαπ, ο οποίος διαθέτει πολλά από τα χαρακτηριστικά του νυν -και όχι για πολύ ακόμη, κατά τα φαινόμενα- παίκτη της Μονακό.
Φυσικά, δεν είναι απαγορευτικό να έχεις δύο παίκτες στο ρόστερ με παρόμοια χαρακτηριστικά, πολλώ δε μάλλον αν το ρόστερ αυτό δεν είναι 12 παικτών, αλλά 16 και με προοπτική πολύ σύντομα να γίνει ακόμη και… 18!
Το βασικό πρόβλημα είναι πως ο Ολυμπιακός σίγουρα δεν έχει επιθετικά το περιθώριο να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα αυτούς τους δύο παίκτες, αφού θα είναι τελείως ακίνδυνος από την περίμετρο σε ό,τι αφορά στους γκαρντ. Και την ίδια ώρα, διαθέτει 5άρια που δεν σουτάρουν από μακρινή απόσταση, κάτι που σημαίνει πως σε σχήματα με έναν εκ των Καλάθη και Γουόκαπ θα έχει μίνιμουμ 2 στους 5 που δεν εκτελούν, ενώ και με τους δύο μαζί στο παρκέ, θα είναι 3 στους 5 – δημιουργώντας έτσι σαφές πρόβλημα στο spacing.
Στο σύγχρονο μπάσκετ, όπου η απειλή από την περιφέρεια αποτελεί το βασικό συστατικό στοιχεία για την επιτυχία, η απόκτηση ενός ακόμη pass-first γκαρντ θα ήταν μάλλον αχρείαστη πολυτέλεια για τον Ολυμπιακό και θα δυσκολέψει τη ζωή των σουτέρ του, στους οποίους θα προσαρμόζεται η αντίπαλη άμυνα. Η επιλογή του Μπαρτζώκα θα πρέπει να στοχεύει σε παίκτη που θα συμπληρώσει, όχι που θα επαναλάβει, τα χαρακτηριστικά που ήδη διαθέτει, προσφέροντας στην ομάδα το απαραίτητο επιθετικό “όπλο”, δηλαδή τον closer που θα “μιλήσει” την κρίσιμη στιγμή και έλειπε την προηγούμενη διετία.
