Οι τρεις αιτίες της “σκούπας”: ΛεΜπρόν Τζέιμς, Κάιρι Ίρβινγκ και Τζέι Αρ Σμιθ

Η αυλαία της σεζόν έπεσε. Ο τίτλος κατέληξε και πάλι στο Όκλαντ με την σειρά των τελικών να μοιάζει προβλέψιμη – με εξαίρεση το επεισοδιακό Game 1.

Κέβιν Ντουράντ και Στεφ Κάρι πάτησαν “γκάζι” όταν χρειάστηκε, με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς να αποδεικνύουν εντός παρκέ ότι δεν έχουν αντίπαλο αυτή τη στιγμή στο NBA. Κι αν υπήρχε μέσα στη σεζόν μια απειλή, αυτή σίγουρα δεν προερχόταν από τους Καβαλίερς, αλλά από τους Ρόκετς των Τζέιμς Χάρντεν και Κρις Πολ.

Για να είμαστε ξεκάθαροι και δίκαιοι: Ο ΛεΜπρόν έκανε τη σεζόν της ζωής του. Ήταν συγκλονιστικός, συγκινητικός, εκκωφαντικός. Είναι με διαφορά ο καλύτερος παίκτης στο NBA αυτή τη στιγμή και ένας από τους καλύτερους που έχουν εμφανιστεί ποτέ στην κορυφαία λίγκα του κόσμου.

Όμως όσοι τον πλαισίωναν φέτος – με εξαίρεση τον Κέβιν Λαβ – δε βοήθησαν ούτε στο ελάχιστο. Δεν ήταν πρωταγωνιστές, δεν ήταν καν συμπρωταγωνιστές. Ήταν απλοί κομπάρσοι και μάλιστα κακοί στο ρόλο τους.

Οι τελικοί θα μπορούσαν, φυσικά, να έχουν διαφορετική εξέλιξη ή έστω ένα υποτυπώδες ενδιαφέρον, εάν ο Τζέι Αρ Σμιθ δεν έκανε την τεράστια γκάφα στο φινάλε του Game 1. Εκεί ήταν στην πραγματικότητα η στιγμή που μπήκε η “ταφόπλακα” για το συγκρότημα του Τάιρον Λου.

Το λάθος χτίσιμο

Για να φτάσουμε όμως στη “σκούπα”, είχαν προηγηθεί πολλά και σημαντικά. Και το κακό για τους Καβαλίερς ξεκίνησε από το περσινό καλοκαίρι, όταν ο ΛεΜπρόν – σε συνεννόηση, πάντα, με τη διοίκηση – αποφάσισε ότι το καλύτερο για την ομάδα του Οχάιο ήταν να στηριχθεί κυρίως σε βετεράνους: στον Ντουέιν Γουέιντ (ετών 36), τον Ντέρικ Ρόουζ (ετών 29, αλλά με τεράστια προβλήματα τραυματισμών), τον Κάιλ Κόρβερ (ετών 36), τον Τζεφ Γκριν (ετών 31), τον Χοσέ Καλντερόν (ετών 36) και τον Τζέι Αρ Σμιθ (ετών 32).

Το πλάνο της… αναπαλαίωσης δεν βγήκε. Στα μέσα της σεζόν άλλαξε το μισό ρόστερ, οι “νέοι” δεν κόλλησαν ποτέ, ο ΛεΜπρόν κατάλαβε ότι δεν μπορεί να στηριχθεί σε κανέναν – παρά μόνο στον ίδιο του τον εαυτό. Το έκανε, έδωσε τα πάντα, αλλά ένας παίκτης δεν μπορεί να κερδίσει μόνος του μια ομάδα με ομοιογένεια που έχει στις τάξεις της τέσσερις από τους καλύτερους εν ενεργεία παίκτες στο NBA.

Κάτι τέτοιο προσπάθησε, άλλωστε, να κάνει κάποτε και ο Μάικλ Τζόρνταν. Ήταν τα πλέι-οφ του 1985 κόντρα στους Μπόστον Σέλτικς, όταν ο 22χρονος, τότε, “Air”, επιδίωξε να κερδίσει μόνος του την ομάδα του Λάρι Μπερντ, του Κέβιν ΜακΧέιλ, του Ρόμπερτ Πάρις και του Ντάνι Έιντζ. Ο Τζόρνταν είχε σε τρεις αναμετρήσεις 43,7 πόντους κατά μέσο όρο. Αποτέλεσμα; “Σκούπα”, 3-0 για τους Σέλτικς, και οι Μπουλς σε πρόωρες διακοπές.

Σε αυτό φταίει (και) ο ΛεΜπρόν

Ο ΛεΜπρόν εκτός από εξαιρετικός παίκτης, είναι και ο – φύσει και θέσει – ηγέτης των Κλίβελαντ Καβαλέρς. Ανάμεσα στα καθήκοντα ενός επιτυχημένου ηγέτη είναι όχι μόνο να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα, όχι μόνο να αποδίδει καλά στο παρκέ, αλλά και να δίνει κίνητρο στους συμπαίκτες του. Να τους κάνει να θέλουν να αγωνίζονται στο πλευρό του, να γουστάρουν που παίζουν στην ομάδα του, να τους συσπειρώνει, να τους εμπνέει.

Στην περίπτωση του Κάιρι Ίρβινγκ, ο ΛεΜπρόν δεν τα κατάφερε στην αποστολή του. Ο δεύτερος καλύτερος παίκτης των Καβς τα τελευταία χρόνια, όντας σε ιδανική ηλικία και με προοπτική να εξελιχθεί σε παίκτη που θα μπορούσε να διεκδικήσει σε κάποια χρόνια ακόμη και τον τίτλο του MVP, πέρσι το καλοκαίρι ζήτησε να αποχωρήσει γιατί δεν άντεχε άλλο δίπλα στον “βασιλιά”.

Φαινόμενο πρωτόγνωρο, αν αναλογιστεί κανείς πως ο ΛεΜπρόν στο παρελθόν έχει συνεργαστεί αρμονικά με τεράστιες προσωπικότητες όπως ο Ντουέιν Γουέιντ και ο Κρις Μπος, και μάλιστα στα… ντουζένια τους.

Στο θέμα Ίρβινγκ, ο ΛεΜπρόν φέρει μερίδιο ευθύνης: οι Καβς έχασαν τον αυριανό τους ηγέτη και ταυτόχρονα ο ίδιος ο 33χρονος σμολ φόργουορντ έχασε το μεγαλύτερό του στήριγμα στην ομάδα – μαζί και τις όποιες ελπίδες για το φετινό τίτλο. Γιατί ωραία ακούγονται τα “ουδείς αναντικατάστατος”, αλλά το κενό του “Uncle Drew” δεν αναπληρώθηκε ούτε από τον Αϊζέια Τόμας, ούτε από τον Ντέρικ Ρόουζ, ούτε φυσικά από τον Τζορτζ Χιλ.

Ένας κύκλος έκλεισε

Όταν ο ΛεΜπρόν επέστρεψε στους Καβαλίερς το καλοκαίρι του 2014, είχε δηλώσει πως άφησε μια δουλειά στη μέση. Η δουλειά αυτή ήταν -προφανώς- η κατάκτηση τίτλου ή τίτλων με την ομάδα της γενέτειράς του.

Η αποστολή του εξετελέσθη, αφού χάρισε στο Κλίβελαντ το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του το 2016. Μπορεί αυτή η επιτυχία να μην επαναλήφθηκε τα δύο επόμενα χρόνια, ωστόσο το δεύτερο πέρασμα του ΛεΜπρόν από τους Καβς ήταν αναμφισβήτητα επιτυχημένο.

Η διοίκηση της ομάδας ξέρει καλά πως δύσκολα του χρόνου θα υπάρχει ΛεΜπρόν. Το ήξερε από τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν αντί να φέρει τον ΝτεΆντρε Τζόρνταν στην Quicken Loans Arena (όπως ήθελαν τόσο ο ΛεΜπρόν όσο και ο Λου), επέλεξε να αποκτήσει τον Τζόρνταν Κλάρκσον, τον Ρόντνεϊ Χουντ και τον Λάρι Νανς με το βλέμμα στο μέλλον και με το μυαλό στο χτίσιμο μιας πιο νεανικής και πιο φρέσκιας ομάδας.

Χιούστον Ρόκετς, Φιλαδέλφεια Σίξερς και Λος Άντζελες Λέικερς είναι με τα τωρινά δεδομένα τα φαβορί για να αποκτήσουν τον Τζέιμς, ωστόσο τα πάντα αναφορικά με το μέλλον του θα κριθούν στις συναντήσεις που θα λάβουν χώρα τις προσεχείς εβδομάδες…

Περισσότερα
Total
0
Share