Δύο μήνες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τους Μιλγουόκι Μπακς, η πλειοψηφία των αμερικανικών ΜΜΕ δεν έχει καταφέρει να κατασταλάξει σχετικά με το βαθμό σπουδαιότητας του επιτεύγματος εκ μέρους του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Ο τίτλος του 2011 από τους Ντάλας Μάβερικς μετά από μία πορεία 13 ετών του Ντιρκ Νοβίτσκι στο NBA, ήταν εκείνος που καθιέρωσε, για παράδειγμα, τον θρύλο των Τεξανών ως έναν εκ των 2-3 καλύτερων μη Αμερικανών που αγωνίστηκαν ποτέ στην κορυφαία λίγκα του κόσμου. Στις περισσότερες λίστες ο Γερμανός κατατάσσεται δεύτερος, πίσω μόνο από τον Νιγηριανό, Χακίμ Ολάζουον.
Ο Greek Freak, βεβαίως, είναι αρκετά μικρός σε ηλικία για μια αντίστοιχη αποτίμηση. Όμως ο τίτλος που πήρε με τα “ελάφια” τον περασμένο Ιούλιο μπορεί να αποτιμηθεί. Και ο βαθμός δυσκολίας σε αυτή την προσπάθεια του Γιάννη ήταν πολύ μεγαλύτερος από τους τέσσερις τίτλους του -κατά τεκμήριο- κορυφαίου σύγχρονου NBAer.
Το τελευταίο δίμηνο δεν είναι λίγοι οι αναλυτές, αλλά και οι οπαδοί, που στην προσπάθειά τους να μειώσουν την επιτυχία αυτή έχουν ξαφνικά βαφτίσει… “Μάτζικ Τζόνσον” τον Τζρου Χόλιντεϊ και… “Μάικλ Τζόρνταν” τον Κρις Μίντλετον.
Στην πραγματικότητα, ο Τζρου Χόλιντεϊ δεν είναι ούτε καν στην πεντάδα των καλύτερων πόιντ γκαρντ στο NBA αυτή τη στιγμή, ενώ ο Κρις Μίντλετον έχει βελτιωθεί αρκετά, αλλά οποιαδήποτε προσπάθεια σύγκρισής του με τους κορυφαίους παίκτες που αγωνίζονται στα “φτερά”, όπως ο Κέβιν Ντουράντ, ο Πολ Τζορτζ, ο Καουάι Λέοναρντ, ή ακόμα και οι Τζέισον Τέιτουμ και Τζίμι Μπάτλερ, δεν τον ευνοεί.
Το πρώτο, προφανές και μεγάλο εμπόδιο για τον Γιάννη ήταν η πόλη στην οποία εδρεύουν οι Μπακς. Κανείς “κανονικός” 25άρης ή 30άρης NBAer δεν θέλει να ζήσει στο Μιλγουόκι, ειδικά όταν οι εναλλακτικές επιλογές είναι πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες ή το Μαϊάμι. Ως εκ τούτου η προσπάθεια προσέλκυσης free agents, άρα και στελέχωσης του έμψυχου δυναμικού, ήταν πραγματικά δύσκολη υπόθεση.
Το ρόστερ που έχτισε η διοίκηση προκειμένου να στηρίξει τον Αντετοκούνμπο δεν ήταν για πέταμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν χάριζε τον τίτλο του φαβορί στους Μπακς. Και το γεγονός αυτό καθιστά το επίτευγμα του μεγαλύτερο από εκείνο του ΛεΜπρόν Τζέιμς στις τέσσερις κατακτήσεις του. Ρίξτε μια ματιά:
ΜΙΛΓΟΥΟΚΙ ΜΠΑΚΣ 2020-21
Γκαρντ: Ελάιζα Μπράιαντ, Πατ Κόνατον, Ντόντε ΝτιΒιντσέντζο, Μπριν Φορμπς, Τζρου Χόλιντεϊ, Σαμ Μέριλ, Τζεφ Τιγκ, Αξέλ Τουπάν
Φόργουορντ/Σέντερ: Γιάννης Αντετοκούνμπο, Θανάσης Αντετοκούνμπο, Μαμαντί Ντιακιτέ, Τζάστιν Τζάκσον, Κρις Μίντλετον, Τζόρνταν Νουόρα, Μπόμπι Πόρτις, Πι Τζέι Τάκερ, Μπρουκ Λόπεζ
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΛΕΪΚΕΡΣ 2019-20
Γκαρντ: Έιβερι Μπράντλεϊ, Κεντάβιους Κάλντγουελ-Πόουπ, Άλεξ Καρούζο, Κουίν Κουκ, Τέιλερ Χόρτον-Τάκερ, Ραζόν Ρόντο, Ντίον Γουέιτερς, Ντάνι Γκριν, Τζέι Αρ Σμιθ
Φόργουορντ/Σέντερ: Κώστας Αντετοκούνμπο, Ντεβόντε Κέικοκ, Τζάρεντ Ντάντλεϊ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Κάιλ Κούζμα, Μαρκίφ Μόρις, Άντονι Ντέιβις, Ντουάιτ Χάουαρντ, ΤζαΒέιλ ΜακΓκι
ΚΛΙΒΕΛΑΝΤ ΚΑΒΑΛΙΕΡΣ 2015-16
Γκαρντ: Μάθιου Ντελαβεντόβα, Κάιρι Ίρβινγκ, Τζόρνταν ΜακΡέι, Άιμαν Σάμπερτ, Μο Γουίλιαμς, Νταντάι Τζόουνς, Τζέιμς Τζόουνς, Τζέι Αρ Σμιθ
Φόργουορντ: ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ρίτσαρντ Τζέφερσον, Τσάνινγκ Φράι, Κέβιν Λαβ, Τρίσταν Τόμπσον, Σάσα Καούν, Τιμοφέι Μοζγκόφ
ΜΑΪΑΜΙ ΧΙΤ 2012-13
Γκαρντ: Ρέι Άλεν, Μάριο Τσάλμερς, Νόρις Κόουλ, Ντουέιν Γουέιντ, Τζέιμς Τζόουνς, Μάικ Μίλερ
Φόργουορντ: Σέιν Μπατιέ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ρασάρντ Λιούις, Κρις Άντερσεν, Κρις Μπος, Τζουάν Χάουαρντ, Τζοέλ Άντονι, Ουντόνις Χάσλεμ, Τζάρβιν Βαρντέιντο
ΜΑΪΑΜΙ ΧΙΤ 2011-12
Γκαρντ: Μάριο Τσάλμερς, Νόρις Κόουλ, Τέρελ Χάρις, Ντουέιν Γουέιντ, Τζέιμς Τζόουνς, Μάικ Μίλερ
Φόργουορντ: Σέιν Μπατιέ, Κρις Μπος, Τζουάν Χάουαρντ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Τζοέλ Άντονι, Ουντόνις Χάσλεμ, Ρόνι Τουριάφ, Έντι Κάρι, Ντέξτερ Πίτμαν
Η διαφορά ποιότητας είναι ξεκάθαρη. Το χάσμα είναι μεγάλο όταν συγκρίνει κανείς τις βασικές πεντάδες στις πρωταθλήτριες ομάδες του ΛεΜπρόν σε σχέση με την περσινή του Γιάννη, ενώ σε επίπεδο βάθους και επιλογών από τον πάγκο, οι προπέρσινοι Λέικερς μοιάζουν με… Λερναία Ύδρα.
Είναι σαφές πως ο Αντετοκούνμπο δεν έγινε με έναν τίτλο ούτε Τζόρνταν, ούτε ΛεΜπρόν. Θέλει πολλά ακόμη πρωταθλήματα και ατομικές διακρίσεις για να μπει στην κουβέντα για τον GOAT. Το δαχτυλίδι, όμως, που πήρε με τους Μπακς την περσινή σεζόν θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις δυσκολότερες αποστολές που έφερε με επιτυχία εις πέρας ένας superstar στην ιστορία του NBA.
